Çerkezköy…
Trakya’nın en hızlı büyüyen, sanayisiyle Türkiye ekonomisine yön veren, Anadolu’nun dört bir yanından insanı bağrına basan güzide ilçemiz…
Büyümekte olan bütün ilçelerimiz gibi Çerkezköy'ümüzün de elbette sorunları bulunmakta.
Bu sorunlardan biri de şüphesiz ki Öğretmenevi eksikliği.
Yıllar yılları kovalamasına rağmen Çerkezköy’de hâlâ bir Öğretmenevi yok!
...
On binlerce öğrencisi, yüzlerce öğretmeni, onlarca okulu olan Çerkezköy’de, eğitim neferlerinin bir araya geleceği, konaklayacağı, dinleneceği bir Öğretmenevi bulunmuyor.
Bu durum, sadece bir “bina yokluğu” değil, aynı zamanda eğitime verilen değerin yahut "değersizliğin" sessiz bir göstergesi hâline de geliyor.
Bir düşünün…
Türkiye’nin en ücra köşesinde dahi bir Öğretmenevi varken, sanayinin başkenti konumundaki Çerkezköy’de bu eksiklik hâlâ giderilememiş.
Görev için dışarıdan gelen öğretmen arkadaşlarımız, uygun bir konaklama yeri bulmakta zorlanıyor.
Toplantılar, seminerler, kutlamalar için bir araya gelmek istenilse gidilecek yer yok.
Oysa Öğretmenevi, sadece bir konaklama yeri değil; bir buluşma noktası, bir dayanışma mekânı, bir vefa adresidir.
Bu mesele, basit bir talep değil; eğitim camiasının onurlu bir isteğidir.
Bir ilçenin büyüklüğü sadece sanayi yatırımlarıyla, nüfusuyla, binalarıyla değil; öğretmenine verdiği değerle de ölçülür.
Çerkezköy gibi bir ilçenin artık bu eksikliği taşımaması gerekir.
Buradan açıkça çağrıda bulunuyorum:
Sayın Kaymakamımıza,
Sayın Belediye Başkanımıza,
Sayın İl ve İlçe Milli Eğitim Müdürlerimize,
ve bu ilçenin kaderine yön veren aynı zamanda ilçemizin kalkınmasında büyük adımlar atan iş adamlarımıza sesleniyorum:
Çerkezköy’e bir Öğretmenevi kazandırmak artık bir zorunluluktur.
Bu, sadece öğretmenlerin değil, bu şehrin geleceği olan çocuklarımızın da hakkıdır.
Çünkü öğretmen mutluysa, eğitim güçlüdür.
Eğitim güçlü olduğunda da şehir gelişir, ülke yükselir.
Çerkezköy bunu fazlasıyla hak ediyor.
Artık bu çağrıya kulak verilme zamanı geldi.
Öğretmenlerin şehri olan Çerkezköy’de, bir Öğretmenevi yükselmedikçe, bu eksiklik hep bir vicdan sızısı olarak kalacaktır.
Saygılarımla...